Tuzaklı hazineler, genellikle büyük tümülüsler veya eşkiya gömüleri için kullanılan karmaşık tuzak sistemleridir. Aynı zamanda, medeniyetlerin sakladıkları hazineleri korumak için de kullanılan tuzak türleri mevcuttur.
Tuzakların Hazırlanması: Tuzaklar, mezarların inşası sırasında hazırlanır ve aktif hale getirilir. Bu tuzaklara örnek olarak, dönen merdivenler, basıldığında düşen taşlar, su tuzakları, zehirler, fırlayan oklar, çift taraflı çalışan kılıçlar ve üzerimize düşen mahsenleri sayabiliriz. Eşkiyalar genellikle bu tuzakları kullanır; çaldıkları paraları gömdükten sonra veya buldukları eski mahsen odalarını kullanırlardı. Tuzaklar, aniden devreye girebilir. Tuzakların metal platinler kullanılarak hazırlandığını biliyoruz. Bu platinlerin dayanıklı olması, tuzakların hala çalışabilir durumda olduğunu gösterir.
Tuzakların Çalışması: Tuzakların çalışması için belirli bir güç kaynağı gereklidir. Bu güç kaynağı, tuzaklı bölgeye giren kişinin tuzaklı taşa basması veya duvara yaslanmasıyla harekete geçecek şekilde ayarlanırdı. Bu sayede tuzak devreye girer ve kişiye ciddi zararlar verebilir.
Örnek: Su Tuzakları: Su tuzakları, define gömüldükten sonra yakındaki bir göl veya su kaynağından toprak altına döşenmiş künklerle su getirilerek çalışır. Yıllar sonra bu künkleri kazarken kırarsanız, kazı alanı su altında kalır ve kazıya devam etmek zorlaşır.
Eşkiyalar: Eşkiyaların sadece dağlarda yaşayan cahil insanlar olmadığı kanıtlanmıştır. Araştırmalar, eşkiya gömülerinin ve işaretlerinin ustalıkla tasarlandığını göstermektedir. Taş ustaları, mekanikçiler ve haritacılarla birlikte çalışarak, define hazinelerini güvenli şekilde gömmüşlerdir. Define avcılarının büyük bir sorunu, eşkiya işaretlerini belirlemek için arazideki zarar görmüş veya yok edilmiş işaretleri tesbit etmektir. Bu durum, deneyimsiz define avcılarının işaretleri fark etmeden önce tahrip etmiş olmalarından kaynaklanır.
